CZY SPOŁECZNY BEZRUCH? O SPOŁECZEŃSTWIE OBYWATELSKIM I AKTYWNOŚCI WE WSPÓŁCZESNEJ POLSCE

Książka Czy społeczny bezruch? jest pomyślana jako element diagnozy polskiej aktywności i społeczeństwa obywatelskiego. Jest także rodzajem intelektualnej prowokacji - propozycją nieco innego spojrzenia na tę problematykę i nade wszystko zaproszeniem do dyskusji. Składa się z czterech działów: Kondycja społeczeństwa obywatelskiego, Czy społeczny bezruch? Analizy badawcze, Społeczeństwo obywatelskie w praktyce, Inspiracje teoretyczne. Pojęcie "społecznego bezruchu" ma metaforycznie diagnozować stan, w jakim znalazło się społeczeństwo naszego kraju. W opozycji do tradycji "Solidarności" z początku lat 80. można ów stan scharakteryzować jako kryzys kooperacji i samoorganizacji społecznej. Za metaforą tą kryje się jednakże coś więcej. Jeśli ruch społeczny będziemy rozumieć jako swego rodzaju strategię mającą na celu ustanowienie nowego porządku życia społecznego, która w swej naturze jest zbiorowa i oparta na kooperacji, wówczas "społeczny bezruch" oznacza dominację działań, będących wyrazem masowego rozpowszechnienia się strategii indywidualistycznych. Nie należy jednak mylić tego indywidualizmu z podmiotowością.